18. The Taugenichts tells the Popiel Story
Taugenichts opowiada historię Popiela
Akryl na płótnie 90 x 110 cm
Mike Absalom 2010


The Good-for-Nothing Taugenichts, the fiddle-playing, freedom loving, irresponsible, irrepressible wandering prankster of another legend, gives his take on the Legend of King Popiel, which unfolds before him written in chalk graffiti on a school blackboard .


Lekkoduch Taugenichts, skrzypek, miłośnik wolności, nieodpowiedzialny, niestrudzony wędrowny figlarz z innej legendy, opowiada swoją wersje historii Króla Popiela, rozwijając ją przed sobą w formie graffiti wykonanego kredą na szkolnej tablicy.

Here is the Lad telling the story of King Popiel. That is to say, here is the Lad lying his head off. But if lying is way of coming closer to Ultimate Truth, then so much the better. And once again, it is a good read. (In a confused paintscape of swirling pink, blue and white brush strokes the adolescent figure of the Taugenichts emerges sawing frantically at his fiddle as he tries unsuccessfully to give verisimilitude to his story. On the blackboard his understanding of the tale reveals itself as little more than a shallow graffiti scrawl.)

Oto chłopak opowiada historię króla Popiela. Mówiąc ściślej, przekłamuje ją a stek jego kłamstw sięga już wysoko. Ale jeśli kłamstwa przybliżają nas do prawdy ostatecznej, to tym lepiej. I jak poprzednio, ta przekłamana opowieść brzmi dobrze. (Spośród chaotycznego tła obrazu, stworzonego przez wirujące różowe, niebieskie i białe pociągnięcia pędzlem, wyłania się męska postać Taugenichtsa, gorączkowo piłującego struny swych skrzypiec w nieudolnej próbie nadania swojej opowieści choć odrobiny wiarygodności. Na tablicy, jego wersja opowieści rozwija się, stając się czymś więcej niż gryzmoły.)